
และพ่อบอกลูกๆ ทุกวันว่า “ถึงแม้พ่อจะไม่ได้กลับมา ถึงแม้พ่อจะ ไม่ได้กลับมาจากตระเวนนี้ ถ้าลูกโตขึ้นโดยมีอิสลามอยู่ในหัวใจ สำหรับพ่อแล้ว ลูกทำให้พ่อเป็นพ่อที่ภูมิใจที่สุด พ่อไม่สนว่าลูกจะกลายเป็นคนไร้บ้าน พ่อไม่สนว่าลูกจะยากจน พ่อไม่สนว่าลูกจะต้องคุ้ยขยะกิน พ่อไม่สนว่าลูกจะต้องนอนตามม้านั่งในสวนสาธารณะ พ่อไม่สนว่าลูกจะ
เป็นอะไรในชีวิตนี้ พ่อไม่สน ขอแค่ลูกตายไปพร้อมกับอิสลามที่ฝังลึกในหัวใจ และคำพูดสุดท้ายที่ออกจาก ปากของลูกคือ
พ่อก็มีความสุขแล้ว แต่ถ้าลูกทิ้งอิสลาม…” พ่อเคยบอกลูกวัย 10 ขวบ เขาเข้าใจดี “ถ้าลูกทิ้งอิสลาม พ่อไม่สนหรอกว่าลูกจะได้เป็นนักวิทยาศาสตร์สร้างจรวด
พ่อไม่สนว่าลูกจะได้ไปดาวอังคาร พ่อไม่สนว่าลูกจะได้เป็น